နားပါေပမယ့္ ၾကားသာရဲ႕လား ???

စာအုပ္ထဲမွာ စိတ္ကနစ္ေနတယ္။ ေဘးခန္းက ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းသံ ဆူဆူညံညံ၊ အေပၚထပ္က ဆက္တိုက္ေထာင္းေနတဲ့ ငရုတ္ဆံုသံ တဒံုးဒံုး၊ ေအာက္ထပ္က ကေလးငိုသံ တဂြဲဂြဲ၊ ဘာတစ္ခုမွ မၾကားဘူး။ စာထဲမွာပဲ စိတ္နစ္ေနတာ။ ဒါက ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာ။

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ကိုယ္ကေတြးခ်င္ရာေတြးေနမယ္၊ ကိုယ့္စိတ္က ေရာက္ခ်င္ရာေရာက္သြားတယ္၊ ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနသူက စကားေတြ တရစပ္ေျပာေနရင္းက“ေျဖပါဦး”လို႕ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ“ဟင္...ဘာေမးလိုက္လို႕လဲ” လို႕ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးလည္း ႀကံဳဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။

ေျပာခ်င္တာက နားထဲကိုဝင္ေနေပမယ့္ ၾကားရဲ႕လားဆိုတဲ့ျပႆနာပါ။ ရယ္စရာေကာင္းတာတစ္ခုက “နားေထာင္” တဲ့အလုပ္ကို ေမြးကင္းစမွ ေသသည္အထိ တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ေနရ၊ သံုးစြဲေနရတာ မွန္ေပမယ့္ “နားေထာင္နည္း၊ နားစိုက္နည္း” ကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ စနစ္တက် သင္မေပးခဲ့ၾကပါဖူးတာပဲ။

လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရး ျပႆနာေတြရဲ႕ အေျခခံမွာ အဲဒီ႔ ေကာင္းေကာင္းမၾကားလိုက္တာက အဓိကပါပဲ။“ၾကားပါတယ္” လို႕ ေျပာျဖစ္တဲ့အခါ အသံေတြနားထဲ ဝင္လာျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးေဟာင္သံလည္း ၾကားလိုက္တာပဲ၊ ကားဟြန္းသံလည္း ၾကားလိုက္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ “နားစိုက္တယ္” ဆိုတာက်ေတာ့ အနက္ဖြင့္တာ၊ သံုးသပ္တာ၊ နားလည္တာ၊ တံု႕ျပန္တာ နဲ႕ မွတ္သားတာမ်ား ပါဝင္သြားပါေတာ့တယ္။

ေနာက္က ဟြန္းတီးတယ္၊ ခတ္ဆတ္ဆတ္ ၄- ၅- ခ်က္ဆင့္တီးတဲ့အခါ “ဒါ စိတ္မရွည္စြာ တီးလိုက္သံပဲ” လို႕ အနက္ဖြင့္ပါတယ္။ သည္အခါမွာ ”ေရွ႕မွာ ကားတန္းႀကီး ပိတ္ေနတာကို မစာနာတတ္သူ” လို႕ သံုးသပ္နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သည္လိုဟြန္းတီးသံမ်ိဴးဆိုရင္လည္း စိတ္မရွည္လို႕ တီးတဲ့ဟြန္းသံလို႕ ဦးေႏွာက္က အလိုလို မွတ္သားလိုက္ပါၿပီ။

ဒါ စကားေျပာတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဟြန္းသံေလးတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္သြားတာပါ။ လူတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေျပာဆိုဆက္သြယ္တဲ့ အခါမွာေတာ့ တို႔တေတြက စကားေတြကို ၾကားခ်င္သလို ၾကားတတ္ပါတယ္။

“ဟား... ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႔ ေက်ာ႔လို႔ပါလား၊ ခုလိုက်ေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္ႏုသြားတာပဲ”

ၾကားလိုက္တဲ့စကားကို ဘယ္လိုသံုးသပ္မွာလဲ။ ဒါ သက္သက္မဲ့ ရိတာလို႔ ေတြးရင္လည္းရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ခ်ီးက်ဴးတာ သက္သက္ပဲလို႔ ေကာက္ရင္လည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ “ႏုသြားတာပဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္က အိုၿပီေပါ့” လို႔ အထအန ေကာက္လုိက္မယ္ ဆိုလည္း ျဖစ္ေနေသးတယ္။

စကားဆိုတာ ကား တတ္တဲ့သဘာဝ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာဆိုရိုးစကားတစ္ခု ရွိပါတယ္။ အမွန္က စကားေတြက ကားသြားတာထက္ အစကတည္းက ပီပီျပင္ျပင္ မၾကားလိုက္တာပါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္လိုခ်င္သလို ေကာက္ယူၿပီး ၾကားနာလိုက္တာသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သူ႕အဓိပၸာယ္နဲ႔သူ ေျပာလိုက္တာကို ကိုယ့္ အဓိပၸာယ္နဲ႔ ကိုယ္ ၾကားလုိက္ၿပီး ျပန္ေျပာတဲ့အခါ တတိယလူကလည္း သူအေတြးနဲ႔သူ နားလည္သြားရင္းက စကားေတြ ကားကုန္တဲ့သေဘာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြခ်င္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ခ်င္း၊ အိမ္နီးခ်င္း၊ အထက္လူနဲ႔ေအာက္လူ၊ ေမာင္ႏွမ၊ သားအမိခ်င္း၊ လင္မယားခ်င္း ျဖစ္ၾကသမွ် ျပႆနာေတြမွာ သူေျပာခ်င္သလို ေျပာလိုက္တာကို ကိုယ္ၾကားခ်င္သလို ၾကားလိုက္တာက အဓိက လက္သည္ပါပဲ၊

အဲေတာ့ကာ နားေထာင္ေနတိုင္း လံုးေစ႔ ပတ္ေစ႔ ၾကားရဲ႕လားဆိုတာကို လူတိုင္းစဥ္းစားဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။ သူမ်ားေျပာလိုက္တဲ့စကားက ကိုယ့္အတြက္ စိတ္ဆိုး၊ ေဒါသထြက္စရာ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ တကယ္ပဲ ကိုယ့္ကို ေဒါသထြက္ေစလို၊ စိတ္ဆိုးေစလိုတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႕ ေျပာတာ ေသခ်ာရဲ႕လား တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္လည္ သံုးသပ္ၾကည့္ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္၊ ေဒါသမီးေလးမ်ား ေလွ်ာ့ပါး သြားေစမလား။ တကယ္လို႕သာ သူက ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေစလိုတဲ့ ဆႏၵ မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္မွာ ေဒါသထြက္လိုက္ရတာသာ အဖတ္ေတြတင္ၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြ ျဖစ္ကုန္ရင္ မေကာင္းဘူးေပါ့။

သူငယ္ခ်င္းတို႕ေတြလည္း ၾကားလိုက္တဲ့စကားလံုးတိုင္းကို အဓိပၸာယ္ေကာက္ မမွားၾကပါေစဖို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္။