တတိယရႈ႕ေထာင့္

အာရံုေတြမွာ တိတ္ဆိတ္
ကိုယ့္စဥ္းစားသံ ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရတယ္
......အေတြးထဲမွာေတာ့......
ေလေျပေအးေလး တိုက္ခတ္ေနေလရဲ႕
အင္းးးး.........
ဒါ တစ္စံုတစ္ရာရဲ႕ အဆံုး
(သို႕)
တစ္စံုတစ္ခု ရဲ႕ အစ ျဖစ္မယ္ထင္ရဲ႕

ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ မ်က္္ဝန္းေတြနဲ႕
ငါ့အေတြးကို ငါလွည့္ၾကည့္မိတယ္

အခ်စ္ဆိုတာ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ကစားနည္း တစ္မ်ိဳးဆိုရင္
စည္းဝိုင္းအျပင္မွာပဲ ငါေနမယ္....

အသြင္မတူျခင္းနဲ႕ အျမင္မတူျခင္းေၾကာင့္
ငါကိုယ္တုိင္ ထိလြယ္ရွလြယ္ တတ္ခဲ့...

အနမ္းေတြမွာ မာယာျခယ္သထားရင္
အလြမ္းစာမ်က္ႏွာကိုပဲ
ငါ ေရြးဖတ္ပါ့မယ္......

အခ်စ္ နဲ႕ သံေယာဇဥ္
လြန္ဆြဲေလေတာ့
ေတြေဝျခင္းမွာ ငါ ရပ္တန္႕ေနမိခဲ့တယ္
ေလာကႀကီးရယ္
ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ပစ္ပယ္လိုက္ပါရေစ.....

ခံစားခ်က္ဘက္ ငဲ့ၾကည့္မိေတာ့
နာက်ဥ္မႈရဲ႕အဆံုးမွာ
ေအးစက္သြားျခင္းဆိုတာ
မင္းသိေစဖို႕ ငါ့မွာ စကားလံုးမရွိဘူး...

စိတ္ခံစားမႈေတြ မာေက်ာေတာင့္တင္းခဲ့ရေတာ့
ေျပာဖုိ႕စကားေတြ ဆြံ႕အလုိ႕....
ငါဆုိတာ ......မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႕ သိလိုက္ခ်ိန္
ေသြးေအးစြာပဲ ႏႈတ္ဆိတ္ခဲ့တယ္ ..

"ၿပိဳလဲျခင္း" ဆိုတဲ့ စကားလံုး
ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရံုနဲ႕
တည္ေဆာက္ထားတာေတြ
ခိုင္ၿမဲတိုင္း ခိုင္ၿမဲေနပါ့မလား
................
တို႕အိမ္မက္ေတြ တည္တံ့ဖုိ႕က
တို႕နဲ႕ပဲ ဆိုင္ခဲ့တာေလ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရဲ႕ အနက္ကိုတုိင္းၾကည့္မိေတာ့
ေစာင့္စားျခင္းက ငါ့ကို ဆီးႀကိဳတယ္
......... ..... ......
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကေတာ့
အိပ္မက္ေတြနဲ႕အတူ ...
.... စီးေမ်ာေနတုန္း ... ....

...........။။။။ ။။။ ။။။။ ..............

ဘာအဓိပၸါယ္လဲ လို႕ေတာ့မေမးနဲ႕ေနာ္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ဘာေရးမွန္းကိုမသိဘူး .... ။

လြမ္းလို႕

ရင္ဘတ္ထဲ
ေလးလံလာလို႔
စိတ္ကိုခဏ
ထြက္ေပါက္
ေပးလိုက္ေတာ႔......
အလြမ္းေတြ
မင္းဆီ
ဒုန္းစိုင္းစီးဆင္း
သြားလိုက္တာ.....
ငါ႔ စိတ္အာရံုေတြ
အားလံုး
.......................
မင္းပံုရိပ္ေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွက္
သြားေတာ႔တယ္။ ။

ႏွင္းဆီစီးေၾကာင္း

တအံုေႏြးေႏြးနဲ႕
ညာဘက္ရင္ဘတ္နဲ႕ ကပ္လွ်က္အခန္းမွာ
ေမႊးခဲ့တဲ့မီးက ခုထိေလာက္ကၽြမ္းေနတုန္းပဲ
ငါ စိုက္ခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီပင္မွာ
ဖြင့္မေျပာျဖစ္တဲ့ စကားေတြ
ပြင့္ခဲ့တယ္........။။

ဒါ ငါသိပ္ႀကိဳက္မိတဲ့ကဗ်ာစာသားေလးတစ္ခု..

ငါ့စိတ္ကူးတစ္ခု
ရူးရူးမူးမူး နဲ႕ပဲ
ႏွင္းဆီပင္ေတြ ငါ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တယ္..
ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ထည့္သြင္း
ဒီအပင္ေလးေတြဟာ ငါ့ဘဝ ေပါ့

ခုေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာပဲ
ငါမရွိတဲ့ အခ်ိန္ေလးအတြင္း
ငါ စိုက္ခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီပင္ေတြ
ေသကုန္ၿပီတဲ့..
ဒါဆို ငါ့ဘဝ ကေကာ....

ႏွင္းဆီဆူးေတြ ငါ့ကို ရစ္ပတ္
ငါ့အေတြးေတြက ငါ့ကိုျပန္သတ္ၿပီ
ဘယ္အရာကိုမွ မေတာင့္တခ်င္ေတာ့ဘူး..
"အရုပ္ႀကိဳးျပတ္" ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုေခၚတာလား

ဒီလိုပဲ ငါ့စိတ္ကူးနဲ႕
ငါ့ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြဟာလည္း
ဟိုနားတစ္စ..
ဒီနားတစ္စ....... ။ ။

ေဝးလြင့္ခ်ိန္

ေျပာေနၾကတဲ့စကားလံုးေတြၾကား
တစ္ခြန္းစ၊ ႏွစ္ခြန္းစ ေရာက္သြားမိတဲ့ မင္းရဲ႕အေၾကာင္း
ငါ နာက်င္မိတုန္း၊ ခံစားရတုန္း။

ဒီတစ္ေနဝင္သြားရင္......
ၾကယ္စင္ေတြ ေရာက္ရွိခ်ိန္က်... ...
နံနက္ခင္းေလးမွာမ်ား... .... ....
... .... ..... ......
မင္းပံုရိပ္ေလး ျပန္ျမင္ခြင့္ရလိမ့္မယ္
စတဲ့ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ
မေသခ်ာဘူး ....
ငါသိပါတယ္ .... ။

ေျပာခ်င္တဲ့စကားလံုးမ်ားစြာထဲမွာ
ငါ တိတ္ဆိတ္ခဲ့ရဖူးတယ္
ေျပာမထြက္ေတာ့လို႕၊ မေျပာသင့္ေတာ့လို႕ပါ ...

ရႈံးနိမ့္မႈ႕ၾကား နားခိုရတာ
ငါ့ကုသိုလ္ပဲ ဆိုရမလား.....

အဆံုးစြန္ထိ နားလည္ေပးလိုက္ေတာ့
ငါ့အတြက္... အခ်စ္ဆိုတာ...
မ်ိဳသိပ္ျခင္းေတြနဲ႕အတူ ....
.... စြန္႕လႊတ္ဖို႕ပဲ ...
.... ေက်ာခုိင္းဖို႕ပဲ ...

ငါ့ႏွလံုးသားကို မင္းျမင္တတ္ခဲ့ရင္
ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ အဲဒီညေနခင္းမွာ
ငါ နာက်င္ေနခဲ့တာ မင္းသိမွာပါ ။

အလြမ္းသင့္ ဒီဇင္ဘာ...

အလြမ္းေတြထဲ ေနရတာ
ငါ ရင့္က်က္သြားၿပီတဲ့လား...
ခုထိမ်က္ရည္က်တုန္း....
ငါ နာက်င္မေနပါဘူး
ဒဏ္ရာကသာ ေသရာပါသြားမွာ...။

ငါ မလြမ္းေတာ့ဘူးတဲ့
စိတ္ဝိဥာဥ္ကေတာ့
အိပ္မက္ထဲ နစ္ေနတုန္း....
ငါ အိပ္ေပ်ာ္မေနပါဘူး
ႏွလံုးသားတစ္ခုပဲ ျပန္ႏိုးထမလာေတာ့တာ...။

ခု ဒီဇင္ဘာလမ္းေတြထဲ
ငါၿပံဳးၿပီး ေလွ်ာက္ေနလည္း..
အတိတ္ ဒီဇင္ဘာ တစ္ခုကေတာ့
ငါ့ ရင္ဘတ္ထဲ ခိုဝင္လိုက္ပါဆဲ....။

လွတယ္....
ငါ မက္ေမာတဲ့ အတိတ္တစ္ခုနဲ႕
ငါ မကုစားေတာ့တဲ့ အလြမ္းတစ္ခု
မင္းတို႕နဲ႕အတူ ဒီေဆာင္းႏွင္းေတြထဲ
ေလွ်ာက္လွမ္းရတဲ့ ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ
လွတယ္.....

ဒီလူက
အလြမ္းသင့္တဲ့ ရင္ခြင္နဲ႕မို႕
ဒီဇင္ဘာေရ...
မင္း အရမ္း လွ ေနတယ္....။

သန္းေခါင္ထက္ နက္ တဲ့ ည

အလြမ္းေတြကို ျဖတ္ကူးေနရတဲ႔ ဒီည
စကၠန္႔တိုင္းကို ဆြဲဆန္႔ထားေလသလား ??

အခုတေလာ
ငါေၾကာက္ရြံဖူးတဲ႔ အလြမ္းေတြထဲ ကူးခတ္ရင္း....
ငါ ကိုယ္တိုင္ ေပ်ာ္ဝင္ေနမိလို႔ ...
ဒီည .....
ငါ့ခံစားခ်က္သယ္ေဆာင္ရာေနာက္ ငါစီးေမ်ာမယ္ ....

ႏြမ္းလ်ၿပီးသား ငါ့ႏွလံုးသားလည္း
ဒီ႔ထက္ဒီ ပိုနာက်င္စရာ မရွိေတာ့ၿပီမို႕
ဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ ငါ့အလြမ္းေတြအတြက္
အေမွာင္ထုေရ....
သန္းေခါင္အျပင္ ထပ္ ညဥ့္နက္ႏိုင္ေသးတယ္ဆိုရင္
မင္းစိတ္ရွိသေလာက္သာ နက္ လိုက္ပါေတာ ့ ....
ငါ ဆိုတဲ့သူ လြမ္းဖို႕ အသင့္ပါပဲ........။

မိုက္မဲသူ...

ေလးၫွိဳ႕ရွင္..
မင္းကေတာ့ မရည္ရြယ္ခဲ႔ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ျမားတစ္စင္းကေတာ့
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ စူးစူးနစ္နစ္ပါပဲ..

မရည္ရြယ္ခဲ႔သူ မင္းအတြက္
ဒီအခ်စ္ပြဲမွာ ငါကသူရဲေကာင္းေပါ့..။

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ စူးနစ္ဝင္ေနတဲ႔
ဒီသံေယာဇဥ္.....
ငါကိုယ္တိုင္ပဲ ျပန္လည္ဆြဲႏႈတ္ခဲ႔တယ္။

မင္းဘုရင္မလက္ထဲ ျပန္လည္အပ္ႏွင္းလိုက္တဲ႔ ျမားတစ္စင္းမွာ
ငါ့ႏွလံုးသား အစိမ္းလိုက္ပါသြားခဲ႔ေပမယ့္
ငါၿပံဳးလွ်က္ပါပဲ...။

ရင္ဘတ္ထဲက ေဟာဒီဒဏ္ရာ
ယေန႔ထက္တိုင္ ေသြးစိမ့္ေနေသးေပမယ့္လည္း.....
....... ငါက သူရဲေကာင္းတစ္ဦးေပါ့ .... ။

ေတာင့္တမႈ႕

အလြမ္းေတြ တုိက္စားလြန္းလို႔
ငါ့ေန႔ရက္ေတြလည္း လံုးပါးပါး ကုန္ပါၿပီ
အလြမ္း....
" ငါ " ဆိုတဲ႔ကမ္းပါး ေပ်ာက္ဆံုးသြားေအာင္သာ တိုက္စားပစ္လိုက္ပါ

ရင္ထဲ စူးနင့္လြန္းလို႔
အခုတေလာ လြမ္းဖို႔ေတာင္ အသက္ရူ မဝ ခ်င္ေတာ့ဘူး
မြန္းက်ပ္နာက်ဥ္မႈ႕ေတြလည္း ငါ့မ်က္ဝန္းမွာ တြဲခို...
ေအာ္....ငါ ငိုသတဲ႔လား...

ဒီလို မ်က္ရည္စိုမယ္႔ မနက္ျဖန္မ်ိဳး
ငါ တကယ္ကိုမလိုခ်င္ေတာ့လို႕
အလြမ္း.....
" ငါ "ဆိုတဲ႔ကမ္းပါး ေပ်ာင္ဆံုးသြားေအာင္သာ တိုက္စားပစ္လိုက္ပါ....။

သဥၨာ

ဒဏ္ရာ

ေဝးသြားၿပီဆိုတဲ႔
အျဖစ္မွန္ကို လက္ခံဖို႔
ငါရင္ဘတ္ တစ္ခု
ခံႏိုင္ရည္ မရွိခဲ႔ပါဘူး

ေတြးမိလိုက္တိုင္း
ဒီမ်က္ဝန္းထဲ
ျပည့္တက္လာတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြၾကား
ငါဟာ အေရာင္ေရာင္အမွားမွားနဲ႔
မင္းနာမည္ေလး ရြတ္ဆိုမိတုန္းပဲ


တကယ္ပါ
ငါ ေျပးထြက္သြားခ်င္တယ္
ငါ႔ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေဝးရာဆီကို

ဒီဒဏ္ရာဟာ
ဒီေလာက္နာက်င္မယ္လို႔
အစကတည္းက နင္ေျပာျပထားသင့္တယ္
ငါ ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိေအာင္ေလ

နင္နဲ႔ေဝးၿပီးတဲ႔ေနာက္
ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည့္တတ္တဲ႔ အက်င့္ေလးတစ္ခု
ငါ ပိုၿပီးတက္ေျမာက္ခဲ႔ၿပီပဲ
ဒီမ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြ
က်မလာေအာင္ ထိန္းရင္းနဲ႔ေပါ႔

မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ႔ ရွိဳက္သက္တိုင္းမွာ
သတိရျခင္းေတြ ပါသြားႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ငါ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္သက္သာရာရမွာပဲ
သက္ျပင္းခ်တိုင္းသာ အသက္တိုတတ္တယ္ဆိုရင္
မေန႔ကတည္းက ငါေသသြားေလာက္ၿပီ

မျပာပါနဲ႔
ဒါဟာ ငါ႔အတြက္
အိပ္မက္တစ္ခု မဟုတ္ခဲ့ဘူး
တကယ္ပဲ
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္
ေဆာင္းအိပ္မက္တစ္ခုကို
မက္ခဲ႔တာဆိုရင္
အဲဒီအိပ္မက္ကေန ငါ႔ကိုမႏႈိးခင္
မင္း ငါ႔ကိုအရင္သတ္ခဲ႔သင့္တယ္
မင္းမရွိရင္ ငါဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာ
မင္းမွမသိခဲ႔တာ

ငါ႔ ရင္ဘတ္ထဲက
ငါကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ထားခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္တစ္ခု
ဘယ္ေလာက္ထိ ခမ္းနားေနတယ္ဆုိတာ
ငါ ျပသခြင့္မရွိေတာ႔ဘူးတဲ႔လား


စြန္႔လႊတ္တယ္ဆိုတာ
လူေတြအျမင္မွာလြယ္ေပမယ္႔
ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ႔
ေသရာပါ ဒဏ္ရာတစ္ခုပါ

ငါ႔ ဘက္ကစြန္႔လႊတ္ဖို႔
မင္းကိုယ္တုိင္က ေမွ်ာ္လင္႔ေနမွေတာ႔
ဒီဒဏ္ရာ ေနာင္ဘဝထိပါသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္
ငါ ခံယူပါ႔မယ္

မင္း ငါ႔ကိုတကယ္မခ်စ္ႏိုင္ရင္
ငါ႔ဒဏ္ရာေတြ အတြက္
ငါ႔ကုိမသနားပါနဲ႔
သနားတဲ႔အၾကည့္နဲ႔လည္း
ငါ႔မာနေတြက်ရႈံးသြားေအာင္ မၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔
အရာရာအားလံုး စြန္႔လႊတ္ခဲ႔ၿပီးၿပီမို႔
ငါ႔ကို ဒီမာနေလးေတာ႔ ထားခြင့္ေပးပါ။

သဥၨာ

မေမ႔ႏိုင္ေသာ

ငါ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္သို႔
ေျပးထြက္ခဲ႔ရတဲ႔ အဲဒီညေနခင္း
ငါ႔ကိုငါကလြဲၿပီး
ဘယ္သူကို မုန္းရမွာတဲ႔လဲ

နင္မမွားခဲ႔ပါဘူး
ငါ႔ဘက္ကလည္း မွန္ခဲ႔တာပဲေလ

ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာ
ျဖစ္ခ်င္တာကိုဆံုးျဖတ္ၾကတာလား?
ျဖစ္သင့္တာကိုဆံုးျဖတ္ၾကတာလား?

ငါျဖစ္ခ်င္တဲ႔အေျခအေနေလး
ျဖစ္တည္ခြင့္ မရခင္မွာပဲ
ျဖစ္သင့္တယ္ဆိုတဲ႔ အေျဖတစ္ခုအတြက္
ငါ နာက်င္ခဲ႔ၿပီးပါၿပီ

အျဖစ္အျပက္ေတြ ဘယ္လိုပဲ
ၿပီးဆံုး ေျပာင္းလဲခဲ႔ပါေစ
မစြန္႔လႊတ္ခ်င္တဲ႔ ဒီအတိတ္တစ္ခု
ငါ႔ခရီးလမ္းတေလွ်ာက္မွာ
ငါနဲ႔ တပါတည္း သယ္ေဆာင္ထားမိတုန္းပါပဲ

မွန္ပါတယ္
အတိတ္ဆိုတာ ၿပီးဆံုးခဲ႔ၿပီးပါၿပီ
သို႔ေပမယ္႔
ငါေပ်ာ္ေမြ႕စြာ ေနထိုင္ဖူးလို႔ပါ

ဘယ္ေမ႔ႏိုင္ပါ႔မလဲ
ဒီမွတ္ဥာဏ္ေလးတစ္ခု
ငါ ေသသြားခဲ႔ရင္ေတာင္
ေနာင္ဘဝထိ ပါသြားႏိုင္တယ္။

သဥၨာ

ကုန္ဆံုးျခင္း

ေန႔ဘက္ ဆို ငါ႔ အရိပ္ ကို ငါအေဖာ္ျပဳ

ညဘက္ ဆို ငါ႔ အေဖာ္က အိပ္မက္ေတြေပါ႔

ဒီလိုနဲ႔ ငါျဖတ္သန္းလာတဲ႔ ေန႔ညေတြ

တစ္ႏွစ္ ေတာင္ ေက်ာ္လာခဲ႔ဲ ၿပီ ပဲ ။


သဥၨာ