မွတ္စု: December 2008

စိတ္အဆာေျပ“အခ်စ္”ဆိုတာ
အစာ အဆိပ္မသင့္ခင္ အခ်ိန္ေလးသာ
ႏိုးႏိုးၾကားၾကားမက္ခြင့္ရတဲ့
“အိပ္မက္တစ္မက္စာ”

အခန္း ၁ ။ ။ “တစ္ေယာက္အတြက္ အစာဟာ..၊ တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အဆိပ္ျဖစ္တတ္တယ္”
ဆိုတဲ့စကားပံုေလးတစ္ခု ၾကားဖူးတယ္။ စိုးရိမ္ပါတယ္ အိပ္မက္ေလးရယ္...။ ငါ့ရဲ႕ လိုပ္အပ္ျခင္းဟာ မင္းအတြက္ ဒုကၡျဖစ္မယ္ဆိုရင္... ငါေသရမွာထက္ ထိတ္လန္႕မိမယ္။

၂ ။ ။ အိပ္မက္ေလးလို႕ ေခၚပါရေစလားကြယ္.. ေနာ္..။ အိပ္မက္တစ္ခုလို မင္းက ငါ့ကို လက္ေတြ႕ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ေမ့ေစေလာက္ေအာင္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြ ေပးႏိုင္ခဲ့လို႕ေလ။ ေနာက္ၿပီး အခ်ိန္တိုင္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မင္းမွ မေပးဘဲနဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ငါကိုယ္တိုင္ကလည္း မင္းနဲ႕ေတြ႕ရမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ပိုင္းေလးလည္း ေက်နပ္စြာ ေရာင့္ရဲမက္ေမာ္ေနခဲ့မိတာကိုး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္“ပိုင္ဆိုင္ျခင္း”ဆုိတဲ့အရာကို အေရာမဝင္သလို“လုိအပ္ျခင္း”ဆုိတဲ့အရာကိုလည္း တစ္ခုတစ္ေလမွ မေတာင္းဆိုဘဲ မိုင္းမလင္းဖို႕သာ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းရင္း မနက္မေရာက္ရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး“အိပ္မက္ေလး”ကို ငါ့ကမၻာနဲ႕ လဲခ်င္ခဲ့တယ္။

“အိပ္မက္ေလး”..... ဘာပတ္ဝန္းက်င္မွ မရွိတဲ့ ဆႏၵစစ္စစ္ေတြ ျဖန္႕ႀကဲမိပါတယ္။

၃ ။ ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္သြားမွာစိုးရိမ္ေနတဲ့ ေန႕ကတည္းက ငါေတာ့ အိပ္မက္တစ္ခု စ မက္ေနၿပီဆိုတာ ငါသိခဲ့တယ္။

ရူးေလာက္မတတ္ မခြဲခ်င္စိတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပင္း ငါတို႕ကို ဘယ္လိုပဲ ျပဳစားခဲ့လည္း မျဖစ္မေန အလုပ္တာဝန္ေတြကိုပဲ ငါတို႕ ဦးစားေပးရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရတာပဲ မဟုတ္လား။

ထူးဆန္းတဲ့ စြဲလမ္းမႈကို အေျဖထုတ္ဖို႕ ငါတို႕ စ ႀကိဳးစားတဲ့ ေန႕ကတည္းက ခြဲခြာျဖင္းနဲ႕ စ ခဲ့ရတာပါ။

“ငါ နင့္ကို ခ်စ္မိသြားၿပီလား မသိဘူး”လို႕နင္ေျပာေတာ့ ငါ အရမ္းေပ်ာ္ခ်င္သြားေပမယ့္...... “မေသခ်ာဘဲ မေျပာပါနဲ႕” လို႕ နင့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ၫႈိးေလးတင္ၿပီး ငါတားခဲ့တာ နင္မွတ္မိမွာပါ။ အဲဒါ နင့္ ငါ့ကို တကယ္မခ်စ္ခဲ့ရင္ နင့္စကားကို နင္ျပန္ရုတ္သိမ္းရ ခက္မွာစိုးလို႕ပါ။ ၿပီးေတာ့ နင့္ရဲ႕“ခ်စ္တယ္”ဆိုတဲ့ စကားအတြက္ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္မိရင္“ခ်စ္တယ္”လို႕ထပ္ၾကား ရဖို႕ ငါ့ႏွလံုးသားက အက်င့္ပါသြားမွာလည္း စိုးတယ္ေလ။

တစ္ၿမိဳ႕စီက တစ္ေယာက္အသံတစ္ေယာက္ၾကားရဖို႕ ဖုန္းေတြေမွ်ာ္ရင္း ဖုန္းခ်ရမွာ ဝန္ေလးခဲ့ၾကတဲ့ေန႕ေတြတုန္းက နင္နဲ႕ေတြ႕မွ ေမးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေလးကို ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းထဲမွာပဲ နင္အတင္းေမးခိုင္းလို႕ ရွက္ရွက္နဲ႕ မ်က္စိေလးမွိတ္ၿပီး ငါ ေျပာရတာ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာဟာ။

“ငါ နင့္ကိုခ်စ္ေနလားလို႕ နင့္ကိုေမးခ်င္တယ္”.... လို႕ ငါေျပာရင္း ရင္ခုန္သံေတြ ရပ္တယ္ထင္ရေလာက္ေအာင္ ငါ့ႏွလံုးသား အရမ္းခုန္ေနခဲ့တယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ တုန္လႈပ္ပါရဲ႕။ ထပ္ေျပာမိရင္ ၁၈ ႏွစ္ဆန္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာထြက္လာမွာမို႕ မရင့္က်က္ဘူးလို႕ နင္ထင္သြားမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။

“နင္.. ဘာျပန္ေျဖမွာလဲဟင္”..... ငါေမးၿပီးမွ အေျဖကို မၾကားရဲလုိ႕ ငါ့ေမးခြန္းအတြက္ ငါ ေနာင္တ ရမိေသးတယ္။

“နင္ ငါ့ကိုခ်စ္ေနလား၊ အဲဒီလို နင္ေမးေတာ့ ငါ ဘယ္လိုေျဖရမွာလဲ...”

နင္ေျပာတာ နားေထာင္ရင္း ငါ ေၾကာက္ေနတယ္ဟယ္။ ဒါေပမယ့္ နင့္စကားက မဆံုးေသးျပန္ေတာ့ ငါ အသံမထြက္ရဲဘူး။

“နင့္ကိုနင္ ေသခ်ာေနတဲ့ဟာကို နင္..နင္ ငါ့ကို ဒီေလာက္ခ်စ္ေနတာ အသိသာႀကီး သိသာေနတာပဲဟာ...”
“ငါ....ငါ နင့္ကိုခ်စ္တယ္လို႕ နင္ယံုၾကည္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
“ယံုပါတယ္၊ ဘာမယံုစရာရွိလဲ၊ နင္ ငါ့ကို ဒီေလာက္ထိ ငါ့အတြက္ အမ်ားႀကီး နားလည္စဥ္းစားေပးေနတဲ့ဟာကို”
“ဒါဆို ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ နင္လက္ခံတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
“လက္ခံပါတယ္ဟာ၊ နင္ ငါ့ကို ခ်စ္တာ ငါယံုပါတယ္”
“ဒါဆို ငါ နင့္ကို ခ်စ္မယ္ေနာ္”

ငါ ဘာေတြ ထက္အဆင့္တက္ၿပီး ေတာင္းဆိုဦးမလဲလို႕ နင္ထင္ခ်င္ထင္ေနမယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ နင့္ကို ရိုးရိုးေလး နင္ေပးရမွန္းမသိသာတဲ့ အခြင့္ေလးတစ္ခုပဲ ေတာင္းခဲ့မိပါတယ္။

“ဒါဆို ငါ နင့္ကို ခ်စ္မယ္ေနာ္”
“ခ်စ္ပါဟာ၊ ခ်စ္ပါ၊ နင္ ငါ့ကိုခ်စ္တာ ငါေက်နပ္ပါတယ္၊ ငါဘာခြင့္မျပဳစရာရွိလဲ၊ နင္ ငါ့ကို အရမ္းခ်စ္တာ ငါသိေနတာပဲ”

ဟိုးတစ္ေန႕ကတည္းက“ခ်စ္တယ္”ဆိုတဲ့စကားကို ငါမေျပာမိေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ တျခားေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး နင့္အတြက္ မလိုရင္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာ စိုးလို႕ပါ။

ငါ့ရင္ထဲမွာ နင္ အဲဒီလိုေျပာေတာ့ ဘာေတြျဖစ္သြားလဲ မသိဘူးဟာ။ ငါ နင့္ကိုခ်စ္တာ နင္သိသြားေတာ့ ငါ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အားလည္းငယ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ့အခ်စ္ကို နင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနတဲ့အတြက္လည္း ငါ ဝမ္းသာတယ္။ ငါ့ကို ခ်စ္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ေတာ့ နင့္ကို ေက်းဇူးအတင္ဆံုးပဲ။

“နင္ေကာ ငါ့ကို မခ်စ္ဘူးလား”လို႕ ငါမေမးျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ အေျဖသိရမွာ ငါေၾကာက္လို႕။ နင့္ဆီက ဘာမွ မေတာင္းဆိုတာလည္း ငါမရမွာ ေၾကာက္လို႕။

နင့္ဆီမွာ ရည္းစားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာ ငါေမ့သြားလို႕ ငါ နင့္ကို အခ်စ္ေတြကၽြံမိသြားတာ။ ခုမွေတာ့ ဘယ္လိုမွ ျပန္ထိန္းသိမ္းလို႕ မရတာ။ ငါလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အိပ္မက္ေလးရယ္။ငါတတ္ႏိုင္တာ နင့္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ ေနဖို႕ပဲ။ ငါ သိတတ္ေတာ့ နင္အံ့ၾသတယ္ေနာ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ေပးဆပ္ျခင္းပဲလို႕ ငါ သေဘာထားပါတယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါ ေမ့သြားတဲ့အထိ ငါ နင့္အတြက္ပဲ စဥ္းစားရင္း ဘာမဆို ေပးဆပ္ခ်စ္ျပခ်င္ေပမယ့္ နင္မလိုတာေတြ ေပးမိသြားရင္ နင့္အတြက္ ရႈပ္ေနမွာ ေတြးပူမိေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါ ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ ခက္တယ္။

၄ ။ ။ “နင့္အတြက္ ငါ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနလား” ဒါပဲ ငါေတြးပူတယ္။ ဒါပဲ ငါေမးမိတယ္။ မလိုမွာထက္ ပိုေနတဲ့ အမိႈက္မ်ိဳး ငါ မျဖစ္ခ်င္ဘူး အိပ္မက္ေလးရယ္။

“နင့္လိုမိန္းမတစ္ေယာက္က ငါ့လိုလူကို ဘာမွ မရႏိုင္ဘဲ လာခ်စ္တယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ငါ့ကိုခ်စ္ေနတာနဲ႕ပဲ နင္ေက်နပ္တယ္။ ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္ပါလို႕လည္း မေျပာဘူး။ နင့္ကိုခ်စ္ခြင့္ေလးပဲေပးပါလို႕ပဲ နင္ေတာင္းတယ္။ ငါ့အတြက္ နင္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာလားလို႕
တစ္ခုခုဆို ငါ့အတြက္ပဲ နင္စဥ္းစားတယ္။ ငါ့အေပၚလည္း နင္ အရမ္း နားလည္ အလိုက္သိလြန္းတယ္။“ ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ”“နင္ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ””ငါဘယ္လိုေနေပးရမလဲ”လုိ႕ ဘယ္သူမွ ေမးမွာ မဟုတ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးၿပီး ငါစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ပဲ နင္စဥ္းစားတယ္။ နင္ ငါ့အတြက္ ဘယ္လိုအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာလဲဟာ...။ ငါကသာ နင့္ကို ဒုကၡေတြ ေပးေနသလိုပဲ”

ငါ့အတြက္ ဒုကၡမဟုတ္ပါဘူး။ ငါ့အထီးက်န္မႈအတြက္ နင္ရွိတာ အဓိပၸာယ္ပါ။ နင့္ကိုခ်စ္ေနရတာ ငါ့ရဲ႕ရွင္သန္ျခင္းပဲ။

ငါ့အေၾကာင္း ငါေတြးမိရင္ အဓိပၸာယ္ မရွိသလိုပဲ။ ငါ့ဘဝက အသက္မဲ့ေနတယ္။ နင့္အေၾကာင္းကို ေတြးရတဲ့အခ်ိန္ေတြက ငါ့ကို အဓိပၸာယ္ ရွိေစတယ္။ နင္သိေအာင္ ငါေျပာျပတတ္ရင္ ေကာင္းမယ္။

နင့္ဆီက ငါ ဘာမွမလိုခ်င္ဘူးလို႕ နင္က ထင္လား။ ငါလိုခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ငါက ငါလိုခ်င္တာေတြကို မေမွ်ာ္လင့္ရဲတဲ့ အားနည္းခ်က္ရွိေတာ့ ငါလိုခ်င္တာေတြကို သူမ်ားကိုေပးပစ္ေတာ့တာပဲ။ နင့္ကိုေပးေနတာေတြအားလံုး ငါလိုခ်င္တာေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ နင့္ကို ဂရုစိုက္ရတာ ငါေပ်ာ္တယ္။ နင္ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ငါျဖည့္ဆည္းခြင့္ ရခ်င္ပါတယ္။

၅ ။ ။ အိပ္မက္ေလးေရ... နင္နဲ႕ေတြ႕ရင္ နင့္ရဲ႕ ဘယ္နားမွာေနၿပီး နင့္ကို ဘာေတြေျပာရမလဲ၊ နင့္ကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲ၊ ဘာေတြ ေမးရမလဲ မသိေအာင္ နင့္ကို ငါ ထားစရာေနရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပဲ ငါ့ေရွ႕က ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးေနတဲ့ ခံစားခ်က္ဟာ ေလကို လက္ထဲပါလာေအာင္ လိုက္ဖမ္းေနမိသလိုပဲ။

ကေလးေလးလို ငါ့ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းေလးေဝွ႕လာေတာ့ နင့္မ်က္ႏွာရဲ႕ ဘယ္ေနရာကို နမ္းရမွန္းမသိဘူး။ နမ္းခ်င္စိတ္ထိန္းမရလြန္းလို႕ နင့္ကိုနမ္းမိေတာ့ နင္ရယ္သံၾကားလို႕ ငါရွက္သလိုျဖစ္သြားတယ္။“ဘာရယ္တာလဲ” လို႕ နင့္ရင္ခြင္ထဲ မ်က္ႏွာဝွက္ၿပီး ေမးေတာ့ နင့္အေျဖက....“ငါ သေဘာက်လို႕ပါ၊ နင္ ဘယ္လိုနမ္းနမ္း နမ္းလို႕ဝမွာမွ မဟုတ္တာ”တဲ့....။

ေသေရာ...။ တကယ္လည္း ငါ့အနားမွာ နင္ရွိလို႕ ေက်နပ္သြားၿပီလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ နင့္ကို ထားစရာေနရာ မရွိေအာင္ တန္ဖိုးထားမိျပန္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အရပ္ရွည္တဲ့ နင့္ခႏၶာကိုယ္ကို ေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္ ခ်ိဳးၿပီး ငါ့ႏွလံုးသားထဲ ထည့္သိမ္းထားလိုက္ခ်င္တာပါ။

“ငါခ်စ္ျပတာ ခံခ်င္တယ္တဲ့။ နင္ခၽြဲဖူးပါတယ္။ နင့္အေၾကာင္းေတြ အကုန္ေမးမိေတာ့ နင့္ဘဝ နင့္စိတ္ နင့္ခံယူခ်က္ေတြအကုန္ ငါ နားလည္လိုုက္ရတယ္”

ကံမဆိုးဖူးတဲ့၊ ကံတရားကို ယံုၾကည္ထားတဲ့၊ စိတ္ညစ္မခံတတ္တဲ့၊ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ေက်နပ္ေနတဲ့၊ အဆင္ေျပာမႈထဲမွာ ေမ်ာပါၿပီး အေကာင္းဆံုးေတြ၊ အဆိုးဆံုးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ႀကိဳမေတြးတဲ့ နင့္ကို ငါစိတ္ပူတယ္။

ေလာကဓံက တကယ္လို႕ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႕ နင့္ကိုက်ီစယ္ရင္ နင္ခံႏိုင္ရည္မရွိမွာစိုးတယ္။ နင္အဆင္မေျပရင္ နင့္အတြက္ အေမလို၊ အစ္မလို နင့္အစား တာဝန္ယူေျဖရွင္းဖို႕ နင့္အနားမွာ ရွိခြင့္ရခ်င္လိုက္တာဟယ္။

အေကာင္းဆံုးကိုေတြးၿပီး မရခ်င္ဖူးတဲ့နင့္ကို အေကာင္းဆံုးေတြနဲ႕ မမွ်ားခ်င္ေပမယ့္ အဆိုးဆံုးကိုေတြးၿပီး အဆင္သင့္ျပင္မထားတဲ့နင့္ကို အဆိုးဆံုးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေအာင္ တစ္ခါတေလ တိုက္ခိုက္မယ့္ ေလာကဓံေတြအတြက္ နင့္ေရွ႕မွာ ကာကြယ္ခြင့္ ရခ်င္တယ္။

နင့္ထက္ ငါ သံုးေလးႏွစ္ေတာ့ ငယ္မယ္။ နင့္ ထက္ေတာ့ လူေတြအေၾကာင္း လက္ေတြ႕သိတယ္။ အလုပ္ဒဏ္ေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံေနတဲ့ ငါက နင့္ကိုေတာ့ နင္ဒဏ္ေတြ ခံႏိုင္ရည္မရွိမွာကို စိုးရိမ္တယ္။ အဆိုးဆံုးဆိုတာေတြကို မသိတဲ့ နင့္အတြက္ အဆိုးဆံုးဆိုတာေတြ ဒီေလာကမွာ မရွိဘူးေပါ့။ နင့္အတြက္ ငရဲေတြ ေဖ်ာက္ဖ်က္ေပးခ်င္ေနတယ္။

ခ်စ္လို႕ပါ အိပ္မက္ေလး ရယ္........။
“အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိသလို အဆိုးဆံုးအတြက္လည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရမယ္”
မင္းၾကားဖူးၿပီးသား ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒီစကားပံုေလးကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ငါေျပာျပခ်င္မိတယ္။
ငါ့စကားေတြကို မင္းအၿမဲ အေလးအနက္ မွတ္မိေနတတ္တာ ငါယံုၾကည္ထားမိုလို႕ေလ။ မင္းအတြက္ အမွတ္တရအေနနဲ႕ ဒီစကားေလးတစ္ခြန္း ေလာက္ ငါခ်န္ထားခဲ့ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ ငါ စိတ္ခ်စြာ ေက်နပ္ႏိုင္မွာပါ။

၆ ။ ။ “နင္ ငါ့ကို အားကိုးမွာလည္း မဟုတ္ပါဘူးဟာ” ဆိုတဲ့ မင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားေလးကို ငါ စိတ္မေကာင္းစြာ ျပန္ၾကားေနတယ္။

ဘယ္သူ႕ဆီကမွ မရႏိုင္တာ ေသခ်ာေနတဲ့ ငါ့ရဲ႕ အထီးက်န္ ကြက္လပ္ေလးအတြက္ ငါ မင္းကို အားကိုးခ်င္ေနတယ္။ မင္းမသိဘူးတဲ့လား။ ေမာရလြန္းတဲ့ ငါ့ရင္ထဲမွာ မင္းဆီက အားမာန္ေတြ ရခ်င္လို႕ ငတ္မြတ္လြန္းခဲ့ရတာပါ။

ငါ့ကို ဝန္ခံခြင့္ေပးပါ၊ အိပ္မက္ေလးရယ္။
မင္းသိမွ သိပါ့မလား...။ မင္းက ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားပါ။ ငါရွင္သန္ဖို႕၊ ငါရင္ခုန္ဖို႕၊ ငါလူအျဖစ္ အဓိပၸာယ္ရွိဖို႕ မင္းက အဓိကပဲလို႕မ်ား မင္းသိခဲ့ရင္ ငါ့ကိုကယ္ဖို႕ မင္းစဥ္းစားေပးႏိုင္မွာလား။

၇ ။ ။ ငါကသာ ရင့္က်က္ခ်င္ေနၿပီး မင္းကို မင္းလိုတာေတြေကာ မလိုတာေတြပါ အကုန္ေပးခ်င္ေပမယ့္လို႕....
ငါ့ စိတ္ထဲမွာ ေလးတယ္။

အခ်စ္ရယ္... မင္းရဲ႕ကြက္လပ္ေတြနဲ႕ ငါ့ေစတနာေတြ မတိုက္ဆိုင္ခဲ့ဘူးဆိုေတာ့.......

အခ်စ္နဲ႕စစ္မွာ တရားတာ မတရားတာ ရွိ၊ မရွိကိစၥ ငါနဲ႕ မဆိုင္သလို ေနပစ္ရမွာလားလို႕ ေတြးမိေတာ့ မင္းစိတ္ကို ဖတ္ၾကည့္ဖို႕ ငါႀကိဳးစားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသားေလးရယ္၊ နဂိုကတည္းကမွာ အားငယ္ေနတဲ့ငါက စြန္႕လႊတ္ျခင္းနဲ႕ မင္းကုိ ေပးဆပ္ခ်စ္ျပဖို႕ပဲ ငါတတ္ႏိုင္သေလာက္ ေတြးမိျပန္တယ္။

တစ္ခါတေလေတာ့ စိတ္ကူးတစ္ခု ေခါင္းထဲဝင္လာတာ ရွိတာေပါ့။

ငါ့ဘဝရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္တဲ့ မင္းကို ရဖို႕ မင္းဘက္က အေရးမႀကီးတဲ့ ဘယ္ႏွစ္ခုကို စြန္႕လႊတ္ရမွာလဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ ဘယ္ႏွစ္ခုကိုေကာ ငါ ဘာနဲ႕ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး လဲခြင့္ရႏိုင္မလဲ။

အခ်စ္အတြက္ တိုက္ခိုက္ရမွာေတြ စြန္႕စားရမွာေတြကို ေတြးရင္းနဲ႕ ငါေမာလာတယ္။ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဖို႕ ခ်စ္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ၿဖိဳလွဲခ်ရမွာ မတရားဘူးလားလို႕ သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ ငါ့စိတ္နဲ႕ႏႈင္းၿပီး ငါ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္။

အသည္းကြဲတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြထဲမွာ ဒီေနာက္ဆံုးတစ္ခါကေတာ့ အထိအနာဆံုးပဲ။

“တစ္ေယာက္အတြက္ အစာဟာ.... တစ္ေယာက္အတြက္မွာေတာ့... အဆိပ္ျဖစ္တတ္တယ္”
ဆိုတဲ့စကားပံုတစ္ခု ၾကားဖူးခဲ့တယ္။ စိုးရိမ္ပါတယ္ အိပ္မက္ေလးရယ္.....။
ငါ့ရဲ႕ လိုအပ္ျခင္းဟာ.... မင္းအတြက္ ဒုကၡျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့... ငါ... ေသရမွာထက္ ပိုၿပီး ထိတ္လန္႕မိမယ္ ။ ။
မင္းက ငါ့ရဲ႕ အိပ္မက္ေလး ပါကြယ္။ “အိပ္မက္တစ္မက္စာ”ေလး မကုန္ဆံုးခ်င္ဘူးကြယ္။ အိပ္မက္ေလး ပ်က္ျပယ္သြားမွာစိုးလို႕...။

အဲဒီစိတ္ကေလးေၾကာင့္ ခ်စ္ေနခြင့္ ရခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ လြမ္းေနရတယ္။ လြမ္းရင္းနဲ႕ခ်စ္ခြင့္ရေနတဲ့ ငါ့အျဖစ္က ဘယ္ေလာက္ ရင္နင့္စရာေကာင္းသလဲ။

ဘဝဟာ... အိပ္မက္တစ္မက္စာ ေလာက္ပဲျဖစ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္။

ဘဝကို .... အိပ္မက္တစ္မက္စာ အျဖစ္ ငါေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

..................... ။ ။ ......................

စာေရးသူ ။ ။ ေရႊထိုက္

အဆံုးထိဖတ္ၿပီးမွ ေရးတဲ့သူ ေရႊထိုက္ဆိုလို႕ စိတ္တိုသြားၾကသလား ဟဲဟဲ ... ႀကိဳက္လြန္းလို႕ ေရးလိုက္တာပါ။ ခ်ိတ္ခ်ိဳးရဘူးေနာ္... :P