ငါ ရင့္က်က္သြားၿပီတဲ့လား...
ခုထိမ်က္ရည္က်တုန္း....
ငါ နာက်င္မေနပါဘူး
ဒဏ္ရာကသာ ေသရာပါသြားမွာ...။
ငါ မလြမ္းေတာ့ဘူးတဲ့
စိတ္ဝိဥာဥ္ကေတာ့
အိပ္မက္ထဲ နစ္ေနတုန္း....
ငါ အိပ္ေပ်ာ္မေနပါဘူး
ႏွလံုးသားတစ္ခုပဲ ျပန္ႏိုးထမလာေတာ့တာ...။
ခု ဒီဇင္ဘာလမ္းေတြထဲ
ငါၿပံဳးၿပီး ေလွ်ာက္ေနလည္း..
အတိတ္ ဒီဇင္ဘာ တစ္ခုကေတာ့
ငါ့ ရင္ဘတ္ထဲ ခိုဝင္လိုက္ပါဆဲ....။
လွတယ္....
ငါ မက္ေမာတဲ့ အတိတ္တစ္ခုနဲ႕
ငါ မကုစားေတာ့တဲ့ အလြမ္းတစ္ခု
မင္းတို႕နဲ႕အတူ ဒီေဆာင္းႏွင္းေတြထဲ
ေလွ်ာက္လွမ္းရတဲ့ ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ
လွတယ္.....
ဒီလူက
အလြမ္းသင့္တဲ့ ရင္ခြင္နဲ႕မို႕
ဒီဇင္ဘာေရ...
မင္း အရမ္း လွ ေနတယ္....။
6 ေယာက္အားေပးခဲ႔တယ္:
ဖတ္ရတာေတာ့ မလွပါဘူး.. လြမ္းစရာပဲေကာင္းတယ္... ၀လုံးေရ.. ဒီဇင္ဘာမကုန္သေရြ႕ေတာ့ ဒီလုိပဲ ဆက္လြမ္းၾကတာေပါ့ ဟာ...
ေတာ္လိုက္တာ..စာေမးပြဲတစ္ဖက္နဲ႔ ေရးခ်က္ကေတာ႕ ဂြတ္ေနာ႔..ေရာ႔ ေမာေနဘီ
ေကာ္ေကာ္ ေသာက္။ပီရင္ စာက်က္။ဟိဟိ
ဆရာလုပ္ၾကည္႔တာ။အၾကာႀကီးလႊမ္းေနရမွာေပါ႔ေနာ႔
ကဗ်ာေလးကုိခံစားဖတ္ရွဳသြားပါတယ္ဗ်ာ
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ ညီမေရ.. အလြမ္းသင္႔ေနတဲ႔ ဒီဇင္ဘာေန႔ရက္ေတြထဲမွာ အတိတ္ေတြ ျပန္ႏုိးထလာတတ္တယ္ေနာ္…
ကဗ်ာေလးကေတာ့..ဂြတ္... ေနတာပဲ...ဖတ္ရင္းနဲ ့လြမ္းေနျပီ...
ညီမေလးေရတို႕နွစ္ေယာက္ကေတာ့ခံစားခ်က္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးတူတယ္ေနာ္ အားေပးပါတယ္ညီမေရ
Post a Comment